Гордая, нуртуе кожнай жылкай
Пад ільдом вячыстая рака.
...Будзе біцца сонная сьняжынка
Крыльцамі сьляпога матылька.
Выйдзем у раскошную нядзелю,
Покуль сьвята блізіцца здалёк.
Пэўна, я цябе не абнадзею,
Як вось гэты лёгенькі сьняжок.
Дай мне шляху, што будзілі продкі!
Праплыла яшчэ палоска дня
Белым крыльлем спуджанай лябёдкі,
Белай грывай быстрага каня.
Расцалуй да чыстых сьлёз, да сьмеху,
Пальчыкі азяблыя сагрэй.
...Сьветла як ад ранішняга сьнегу,
Толькі ад вячэрняга – сьвятлей.
|
|
