Шчэ да вечара доўга – далёка,
Шустры конік зьбівае расу.
Абсалютна спакойна і лёгка
Я зялёную ношку нясу.
Водар лесу ці вецер гаркавы
Разьвярэдзіць шчымлівы ўспамін.
...Ёсьць у ношцы балючыя травы,
Ну, напрыклад, дурман і палын.
Адпачну ля глухой пераправы,
Покуль з громам спрачаецца дождж.
...Ёсьць у ношцы вясёлыя травы,
Як да праўды – крапіўка і хвошч.
Гэй, няма толькі зельлечка злога –
На яго небагаты мой край.
...Скуль іду я, куды мне дарога –
У чабору, радзімы спытай.
|
|
