РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Яўгенія Янішчыц
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Пярсьцёнак
Да бляску двор замёў усходні вецер.
Вось і ад сэрца трошку адлягло.
...То дзесь было: у космасе, ў Сусьвеце
Ці на мяжы палыннае было.
 
Ўракла матуля: «Будзе трудна з думкай.
Ніжэй трымайся неба і зямлі».
А я чужым зайздросьціла мядункам –
Яны бяздумна пахлі і цьвілі!
 
Па кветках тых даўно тугі ня маю.
Мінае лета. Коціцца зіма.
I ўсё ж адну да сэрца прытуляю,
Хоць назвы ёй і памяці няма.
 
Чакае шлях... Чакае золак дальні.
Чаму ж душа бянтэжыцца яшчэ?
...Прымераю адзін пярсьцёнак даўні –
I, нібы варам, палец апячэ.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.