 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Абшар жытны, зіркастыя півоні.
Яшчэ на ласку не ўзрасло цаны.
Майго маленства залатыя коні
I шчырыя – на песьню – цыганы.
Рассыпаны па ўзьлесках медуніцы,
Гандлюе крама сітчыкам зь нябёс.
Смачнейшую бярэ ваду з крыніцы
Перасялян здарожаны абоз.
Дзяцей варушыць дзядзька чарнавокі:
«Прасьпіце, соўкі, сонца ў галавах».
Плывуць шляхі, як сьветлыя аблокі...
Ды я ня знаю ніц яшчэ пра Шлях!
Мне хочацца кудысь перасяліцца
I ехаць пад крылатасьцю аблок.
...Імчыць жыцьцё, нібыта калясьніца,
А я ў руках трымаю вузялок.
Куды ж – здалёк! – вяртаюся напіцца?
Даверлівасьць душы, як матылёк.
Імчыць жыцьцё, кібыта калясьніца,
I я у ім – заманлівы яздок.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
