Будзьце з пагодай, мірныя дні –
плён чалавечае працы.
Будзьце з лагодай,
сьмелыя сны,
што сэрцу людскому сьняцца.
Будзь урадлівай заўсёды,
зямля,
шчодрай, вільготнай вечна,
што родным братам прытулак дала
ў сям’і сваёй чалавечай.
Але ў блакіце азёраў і рэк
з косамі сьпелага жыта
радзіма чакае вас,
як Сольвэйг
чакала калісь Пэр Гюнта.
|
|
