Змагаесься зь цемраю, дык і жывеш,
Родзіцца творчасьць са шчодрага сэрца,
З маленькіх пачуцьцяў не вырасьце верш,
З пустога вядзерца вада не нальецца!
Шмат чаго ў душу належыць увабраць,
У ёй зьмесьціцца болей, як у нашых далонях,
Нам чэрпаць з крыніцаў сьвятла і дабра,
Мінуласьць хай сілаю у вершах гамоніць!
Пісаць пра былое – ня знача назад,
Пісаць пра сучаснасьць – ня знача наперад,
У жывую паэму трэ’ ўсё нанізаць,
Трэ’ зважыць мінуласьць, каб у заўтра паверыць!
Тварыць – гэта знача кахаць і цярпець,
I з праўдаю лёс свой злучыць назаўсёды,
Ня ўчора пачатак, ня заўтра канец
Надзеям і думам старога народу!
|
|
