РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Жаль...
Пачуцьці зарыліся ў сэрца на дно,
а з хмарамі думы качуюць,
як жаль, што мне сьцежкі да Вас ня відно,
што сілы слоў братніх ня чую.
 
З пустых шляхоў вецер жальліва шуміць,
вось быццам бы крыўды зьбірае,
боль – прысак на рукі, ападае сьлязьмі
над пошасьцю змораным краем.
 
Крывавых і страшных зямлі нашай ран
ніхто не заплаціць, ня зьлічыць;
зьбіраецца ў сэрцы пачуцьцяў вулькан,
адказы замучаных клічыць...
 
Успамінамі вецер шуміць за вакном,
ў даль цяжкія хмары качуюць.
Як жаль, што мне сьцежкі да Вас ня відно,
Што сілы слоў братніх ня чую.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.