 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Чуеш, браце? –
Вецер дзіка вые.
За плячамі сочыць аўтамат.
А за дротам, быццам ноч, сумныя
вочы тысяч катаржніц-дзяўчат.
Ужо ад маршаў забалелі ногі,
надаела змораным ісьці.
і скажы: чаму так гора многа
нейк разом зьбярэцца ў жыцьці?
Часта мне начамі тут здаецца,
што за мною ціха ходзіць сьмерць.
Я ж хачу сваім трывожным сэрцам
не яе, але цябе сустрэць.
Ты працягнеш рукі, безумоўна.
Эх, далоні брацкія схавай.
Толькі сны сюды прыходзяць у поўнач.
Я ж ня сон, – мяне ты не чакай.
І калі з туманнага прасоньня
мой зьняволены пачуеш уздох,
абагрэй сьцюдзёныя далоні,
хоць у думках на сваіх грудзёх.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
