Усяго па крысе, знойдзеце вы гэтта, –
Пры сасе пры касе собрана за лета.
Шчырым сэрцам, душой складана няхітра,
Знама свой, не зь якой там «зьвёздкай», ці мітрай.
Што-нібудзь мо’ ня так – прашу прабачэньня;
Трудна ў рыхт – часу брак, мазаліста жменя.
Мо’ і радасьць тут – госьць, больш нуды праклятай;
Вось бярыце, што ёсьць, чым хата багата.
Што у думках я меў, кепска даць ня браўся,
Хоць, як скованы леў, туды-сюды рваўся...
Людзі мруць, а ўсё ждуць багатшай уроды,
Мо’ і к нам прыбягуць шчасьнейшыя годы.
О, тады сноп у сноп жніво наша будзе...
Сотня коп, мільён коп... Дзівуйцеся людзі!
А цяпер, што цяпер? – бывайце здаровы!
Чэсьці дайце прымер для радзімых словаў.
|
|
