|
Z polskaha M. Kanapnickaj
|
|
Kamu?
|
Tym sachu, płuh tolki zdaci,
Chto pryros k ziamielcy-maci,
Chto zahon svoj naskroź znaje,
Kaho choład nie pužaje;
Chto radzimych svaich niŭ
Znaje čas siaŭby i žniŭ.
Tamu tolki z baranoju
Na rallu pajci viasnoju,
Chto łapciamи topča pole,
Znaje nendzu ćviodaj dołi,
Praciahnuŭ chto, jak svoj brat,
Dvoje ruk da ŭbohich chat.
Tamu tolki sierp i koska,
Na načlezie chto za vioskaj,
Snuje dumki pry ahniščy,
J viera ŭ pryšłaj dołi jhryšča,
Kamu ŭ połi trud – zakon,
A čužyja ź nivy von!
11.VII.1906.
|
|
