|
Z polskaha Idy Pileckaj
|
|
Son na kućciu
|
Siudy, ka mnie, za stoł, chto druham,
Chto svoj, ŭsie siadźma razam;
Ty, žonka, dzietki, braćcia, kruham,
Vo hetta – pad abrazam.
Ka mnie, družki! chaj vas uhledžu,
Vitaju chlebam, solaj.
Kućcia siahońnia, sam nia ŭsiedžu
Adzin z svajeju dolaj.
Na stoł, jak čynim viakoŭ mnoha
Sienca pasłaŭ, hladzicie.
Padbłiściesia ž!.. viankom staroha
Svaje ŭsie akružycie!
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
Stoł doŭhi, ŭ kruh svaje ŭsie sami,
Tvar kožny viesieł, jasny,
U kožnaha dušy rajami
Snujucca dumki ščasny.
I razam słuh ludok niaśmieły
Nam pasadzici treba,
Ŭsich bratniaj zhody anioł bieły
Błahasłavić chaj ź nieba.
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
Padajcie ŭbory mnie jarkija,
Ŭ žałobnych nachadziŭsia,
Pry mnie siahońnia ŭsie błizkija,
Siahońnia Boh radziŭsia.
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
Pusta kruhom!.. Hej, hej, svaje dzie?..
Dzie anioł zachavaŭsia?..
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
Snujucca cieni... serca bredzie,
Nia čujuć... Sam astaŭsia...
24.VIII.1906.
|
|
