Гусі, гусі, вырай вольны!
Сумен крык ваш, гусі:
Леціцё вы ў сьвет раздольны
З вашай Белай Русі.
Засмуткуюць зноў балоты
Бяз вас, госьці лета.
Занудзяцца, як сіроты,
Лозы там да сьвету.
Бабыль-вецер на сьвітаньні
Пойдзе ў сьвет шырокі,
Пойдзе ў злосьці, буркатаньні
Аглядаць валокі.
А вы, гусі, пад аблокі
Крыльлямі ўзмахнеце,
Каб ня бачыць, як асокі
Гне і ломіць вецер.
Што ж? Ляціце – для свабоды
Вам і крыльлі служаць...
Толькі ж шкода чагось, шкода –
Па вас далі тужаць.
І гаруе сіратліва
Ў чырвань лес адзеты...
Ой вы, гусі! панясьлі вы
За сабою лета!
1916
|
|
