Не хадзі ты ў карчму, не глядзі ты ў вакно –
Там ня знойдзеш чужых, там заўсёды свае
Сумна песьні сьпяваюць і жлукцяць віно.
Ім ня волі – віна для жыцьця не стае.
Пад сталамі дубовымі кучы сьмяцьця,
А пад стольлю счарнелай гадзюкамі дым.
На каленях мужчын маладзіцы сядзяць
І на волю плююць, бо і так добра ім.
А прапіўшы апошні ламаны свой грош,
Яны будуць душу і цябе прапіваць.
І, прапіўшы душу, дурань, сьціснуўшы нож,
Пойдзе брата свайго рабаваць, забіваць.
Ну а хто застанецца – зальецца віном.
Ім ня волі – віна для жыцьця не стае...
Не хадзі ты ў карчму, не глядзі ты ў вакно,
Там ня знойдзеш чужых.
Там заўсёды свае...
|
|
