Не хадзі ты ў карчму, не глядзі ты ў вакно – Там ня знойдзеш чужых, там заўсёды свае Сумна песьні сьпяваюць і жлукцяць віно. Ім ня волі – віна для жыцьця не стае. Пад сталамі дубовымі кучы сьмяцьця, А пад стольлю счарнелай гадзюкамі дым. На каленях мужчын маладзіцы сядзяць І на волю плююць, бо і так добра ім. А прапіўшы апошні ламаны свой грош, Яны будуць душу і цябе прапіваць. І, прапіўшы душу, дурань, сьціснуўшы нож, Пойдзе брата свайго рабаваць, забіваць. Ну а хто застанецца – зальецца віном. Ім ня волі – віна для жыцьця не стае... Не хадзі ты ў карчму, не глядзі ты ў вакно, Там ня знойдзеш чужых. Там заўсёды свае...
|
|