РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віктар Шніп
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Шлях Максіма Гарэцкага
Цёмна, цёмна ў родным краі.
На крыжах вятрыска грае.
Дзе сьвятло? Сьвятла няма.
Доўга цягнецца зіма.
Нібы воўк, завея вые.
Люд маўчыць. Няўжо – нямыя?
Да агню ідзе Максім.
Воўчы цень ідзе за ім.
А наўкол адна бядота,
І жыцьцё нібы балота.
Што з таго, што ні граша!
Ёсьць галоўнае – душа
У людзей, што ў родным сьвеце
Патаемна сьняць аб леце.
Цёмна, цёмна – хоць ты плач, –
Зь неба зоры ўкраў крумкач.
Да сьвятла дайсьці ўсё ж трэба.
Тут зямля, тут наша неба,
Тут шынок, а тут турма,
Нават нашая зіма.
На крыжах завея грае.
Кожны крыж свой выбірае.
А ў Гарэцкага дарога
Да вясны, Сьвятла і Бога...
Дойдзе, дойдзе наш Максім.
Нам ісьці лягчэй за ім.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.