 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
У шэрым полі белая царква.
Там на крыжах трымаюцца нябёсы,
І на вачах людскіх сьвітаюць сьлёзы,
І да сьцяжын схіляецца трава.
Там цішыня навокал і спакой,
Там можна гаварыць і слухаць Бога.
Іду ў царкву, і на душы трывога
За гэты сьвет, дзе мы жывём з табой,
Дзе пройдзе час – і станем мы зямлёй
І нашы душы адлятуць да Бога...
Усьлед за мной даносіцца здалёк:
– Баішся Бога, ды ў яго ці верыш?..
Але ў царкву я адчыняю дзьверы –
І ўміг зьнікае прада мною змрок,
І Божае сьвятло дае мне зрок,
І гэты дзень, што быў нядаўна шэрым,
Я зноў люблю, і ў дабрыню я веру,
І Богу назаўжды сябе даверу,
І ад сьцяжын адхлынецца трава...
У шэрым полі белая царква...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
