|
Баляда Альдоны
|
|
1309 ці 1310 – 26.05.1339
|
Дзяўчынка, дзяўчына, жанчына...
Альдона зрабілася Ганнай.
І сьніцца, як воля, Айчына,
Князёўне, што стала жаданай
Пад небам чужым і халодным,
Як вецер, як сьнег, што вясною
Ляціць адзінокі і родны
На поле, што тут за сьцяною
Старога, як Польшча, палаца,
Дзе танцы, уцехі, забавы,
Дзе сьлёзы, і сьмех, і паяцы,
Дзе кожнаму хочацца славы...
А ты каралеваю стала
І мужу пакорнаю будзеш,
І гэтага будзе тут мала
І мужу, і Богу, і людзям.
І будзе нядоўгай дарога...
Ды будзе, як сонца, Айчына,
Дзе ты не разьлюбіш нікога,
Бо любяць дачку Гедзіміна
У Княстве Вялікім і вераць,
Што шлюб недарэмны, для справы...
Цьвіце акрываўлена верас,
І вецер самотна-гаркавы.
21 – 22.IX.2005.
|
|
