|
Баляда Вітаўта Вялікага
|
|
1350 – 27.10.1430
|
...Вязуць карону, як ваду жывую,
Старому князю, у якога ёсьць
Усё і ўсё ў часіну залатую
Было, і быў ён сам бы ў горле косьць
Для крыжакоў, для Залатой Арды,
Якіх ён біў, зь якімі разам піў.
І падрасталі замкі, гарады,
І люд па-беларуску гаварыў,
Бо ён быў іхні князь, ён князь – вялікі.
Цяпер стары, нямоглы, і яму
З каронай хочацца сустрэць зіму.
Але ня чутны радасныя крыкі,
Што ўжо карону, як ваду жывую,
Паслы прывезьлі... Не сустрэць паслоў –
Іх польскія паны ў лясах пільнуюць,
Карону адбяруць, каб князь сышоў
У вечнасьць, як вада ў пясок зьнікае...
16.VIII.2005.
|
|
