|
Баляда Мікалая Радзівіла (Чорнага)
|
|
4.02.1515 – 28(29).05.1565
|
Вялікае Княства заўсёды з табой,
Ці едзеш на бітву, ці стомлены сьпіш.
Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясьвіж,
Напоўнены сонцам, нібыта сьвятой
Малітвай на Храме напоўнены крыж,
Які залацее над паркам старым.
Гавораць, дарогі вядуць усе ў Рым.
Ня ўсе, бо вядзе палавіна ў Нясьвіж,
Дзе сьветла друкуецца Біблія нам
На нашай тутэйшае мове, якой
Малітвай зайсьці, як у сэрца, у Храм
І быць, як у Храме, у сэрцы сьвятой
І вечнай на гэтай зямлі, дзе жывём
І будзем мы жыць, да сябе ідучы.
Любоў да Айчыны – да волі ключы,
Якія ад сэрца да сэрца нясём
І помнім Вялікае Княства, дзе ты
У сэрцы сваім зьберагаў свой Нясьвіж,
Нібыта ад Храма, што збураны, крыж,
Які і бяз Храма сьвятога – сьвяты...
І попел ад Бібліі, быццам той сьнег,
Ляціць праз стагодзьдзі над нашай зямлёй,
І ў небе нам бачыцца, нібы ў вакне,
Славянскае сонца краіны былой...
25.I.2009.
|
|
