РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віктар Шніп
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Баляда Аляксандра Рыпінскага
каля 1811 – 1900(?)
Праз трыццаць год вяртаесься дахаты,
Рамантык, інсургент, мастак, паэт,
І прад табою край твой – не пракляты,
А любы, нібы з васількоў букет,
 
Што ты паклаў на сьцежку інсургентаў,
Зь якімі волю для людзей шукаў.
Крывёй за волю плацяць – добра ведаў
І ты сваёй крыві не шкадаваў.
 
І хоць было разгромлена паўстаньне,
Ты не адрокся ад былых дарог,
Бо Беларусь – ня кветка, што век вяне,
А Храм любові, дзе жыве Пан Бог,
 
Дзе ўсё сваё: і песьні, і легэнды,
І мова, безь якой загінем мы,
Як безь людской спагады інсургенты
Сярод завейнай лютае зімы.
 
І будзеш сьніць Парыж і Лёндан шэры,
Дзе ты нябедна мог спакойна жыць
І не палохацца ад стуку ў дзьверы,
Бо за дзьвярамі, як ваўкі, віжы.
 
Напішаш ты пра родны край баляды,
Дзе пра любоў сваю не прамаўчыш.
Праз трыццаць год вяртаесься дахаты,
Нібыта ўчора зьехаўшы ў Парыж...
 
10.II.2009.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.