Баляда Міхала Цюньдзявіцкага
|
1836 – 2.06.1863
|
«Мужыцкую праўду» сялянам чытаеш У дымнай карчме каля пыльнай дарогі. Чытаеш, нібыта агонь разьдзімаеш, Агонь, што асьвечвае многае многім У гэтай краіне, дзе роднае гіне, Бо волі няма і яна не даецца Нікому за сьлёзы, крывёю павінен За волю плаціць, калі ж трэба, то й сэрца Пад кулю падставіць і быць не гэроем. Цябе ж за чытаньне газэт расстраляюць У Менску, і неба, яшчэ не начное, Счарнее, і птушкі ў яго паўзьлятаюць, Нібыта нязбытныя мары, якімі Ты жыў малады і жыла ўся Айчына, Якая ў крыві патанае і ў дыме, Шукаючы ў бойцы да волі сьцяжыну, Што стане дарогай і будзе дарогай, Але не цяпер, бо цяпер яшчэ рана... Цябе расстралялі... Ды «Праўда мужыцкая» не расстраляна.
12.VIII.2009.
|
|