|
Баляда Міхала Цюньдзявіцкага
|
|
1836 – 2.06.1863
|
«Мужыцкую праўду» сялянам чытаеш
У дымнай карчме каля пыльнай дарогі.
Чытаеш, нібыта агонь разьдзімаеш,
Агонь, што асьвечвае многае многім
У гэтай краіне, дзе роднае гіне,
Бо волі няма і яна не даецца
Нікому за сьлёзы, крывёю павінен
За волю плаціць, калі ж трэба, то й сэрца
Пад кулю падставіць і быць не гэроем.
Цябе ж за чытаньне газэт расстраляюць
У Менску, і неба, яшчэ не начное,
Счарнее, і птушкі ў яго паўзьлятаюць,
Нібыта нязбытныя мары, якімі
Ты жыў малады і жыла ўся Айчына,
Якая ў крыві патанае і ў дыме,
Шукаючы ў бойцы да волі сьцяжыну,
Што стане дарогай і будзе дарогай,
Але не цяпер, бо цяпер яшчэ рана...
Цябе расстралялі...
Ды «Праўда мужыцкая» не расстраляна.
12.VIII.2009.
|
|
