РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віктар Шніп
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Баляда Язэпа Дылы
14.04.1880 – 07.04.1937
Ад родных слоў, ад родных ветлых хатаў
За тое, што ты любіш родны край,
Завезьлі, сумнага, цябе ў Саратаў,
Дзе жыць – жыві, ня хочаш – памірай
 
Бяз тых палёў, дзе каласіцца жыта
І васількамі плача аб былым,
Якое, нібы дзень адзін, пражыта,
Але ня зьнікла, як зьнікае дым,
 
А з намі засталося валунамі
Ад замкаў, што разбураны былі,
І засталося ўмшэлымі крыжамі
На могілках, што лесам парасьлі,
 
Дзе пойдзеш і заблудзісься надоўга,
Нібы ў стагодзьдзях, у якіх наш край
Жыве, мацуецца крывёй Міндоўга
І тых людзей, што марылі пра рай
 
На роднае зямлі для ўсіх тутэйшых
І для цябе, хоць ад радзімы ты
Далёка будзеш жыць і сьніць аб лепшым
І сьветлым часе – хай не залатым –
 
Для родных ніў, для родных ветлых хатаў,
Дзе Беларусь жыла і будзе жыць
На злосьць усім сусьветным супастатам,
Так, як Сьвятло жыве ў сьвятым крыжы.
 
29.III.2009.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.