Баляда Ўсевалада Ігнатоўскага
|
19.04.1881 – 4.02.1931
|
Халодны пісталет, як чорны лёд, І час такі ж, як чорны пісталет. Ты ведаеш: харошы ў нас народ, Ён – працаўнік, змагар і ён – паэт, І любіць ён ня менш, чым ты, зямлю, Якую Бог нам даў, каб кожны мог Па-беларуску ёй казаць «люблю», Але чамусьці не ў пашане Бог І мова, і ты вораг для людзей, Што ведаюць, якой павінна быць Твая Айчына, што табе мілей За ўсё. І як тут беларусу жыць У часе, што – як чорны пісталет, Які з шуфляды дастаеш, як лёд, Які не растае, нібыта сьлед, Што ў небе па-над Менскам самалёт Пакінуў і за небакраем зьнік... І вецер па-над горадам, як крык, На момант узьляцеў і ў сьнег упаў, І пісталет у цемры не растаў, А цемрай стаў...
1.X.2008.
|
|