|
Баляда Палуты Бадуновай
|
|
1885 – 29.11.1938
|
«Прыгожай і слабой павінна быць жанчына...» –
Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно.
Яна слабая, як з мужчынам п’е віно,
Прыгожая і моцная, калі з Айчынай,
Што хоча вольнай быць, жанчына заадно.
І ты была прыгожай, нібы кветка ў маі,
І моцнай беларускаю душой была.
І ты трывала зьдзек, ня кожны зьдзек стрывае
У часе, што шкадуе для людзей цяпла.
І ты на шыбу дыхала, каб сонца бачыць,
І доўга тонкі лёд крывава раставаў.
І тое, што было, ніхто ўжо не зыначыць,
Турмой ня стануць ні касьцёл і ні царква,
Яны – сьвятыя, як і нашая Айчына,
Што вольнай будзе, а інакш і не павінна
Быць у Эўропе, бо і Беларусь – жанчына,
Прыгожая і моцная, як ты была
У час свайго імкненьня да Сьвятла...
9.IX.2008.
|
|
