РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віктар Шніп
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Баляда Сымона Рак-Міхайлоўскага
14.04.1885 – 27.11.1938
...Жыцьцё – не каляровы сон, кроў – не вада,
І гэта сёньня добра разумееш ты.
Як пальцы ў кулаку, людская грамада,
Калі адна ёсьць мэта ў цэлай грамады.
 
А мэта – жыць у беларускай грамадзе
На роднае зямлі, якую даў нам Бог.
Тут зоры, як у небе, у рачной вадзе,
Тут вечна студні і крыжы каля дарог.
 
«Што заслужылі, тое атрымалі мы...» –
Гаворыш, ты і чуюць Салаўкі твой крок,
І сочыць за табою вартавы, як воўк,
Каб ты ня ўцёк у белы акіян зімы.
 
Ты не ўцячэш, ты вернесься ў радзімы край,
Ужо там кулю для цябе рыхтуе кат.
Радзіма – сонца вечнае і вечны рай,
Калі глядзіш ты на Радзіму не з-за крат.
 
Ты ў грамадзе. І голас зь неба чуеш ты:
«Хто з вас гатоў агонь зімы стушыць крывёй?..»
І першым выйшаў ты спакойна з грамады
І, выйшаўшы, застаўся з грамадой.
 
18.VIII.2007.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.