|
Баляда Антонія Ляшчэвіча
|
|
30.09.1890 – 17.02.1943
|
Ворагам холадна. Ворагі паляць
Хаты і Храмы, старых і дзяцей.
Паляць усё, ды ня спаліцца памяць,
Памяць любога агню наймацьней.
Молісься ты і малітваю шчырай
Душы ратуеш, што ў неба, бы ў вырай,
Сьледам за дымам лятуць і лятуць,
Потым у небе ўначы зацьвітуць
Зорамі шчырымі, быццам бы сьлёзы,
Зорамі сьветлымі, быццам бярозы,
Нашы бярозы, што ўвесну заплачуць,
Бо ўжо цябе ля касьцёла ня ўбачаць
І не пачуюць малітвы тваёй,
Толькі пабачаць цябе над зямлёй
У аблачынцы, якая сумуе...
Мог ты застацца пажыць, – не схацеў,
Бо адзін Бог нам жыцьцё ўсім даруе,
А не чужынец, які азьвярэў.
Ворагам горача – ворагі паляць
Хаты і Храмы, старых і дзяцей.
Паляць Айчыну, ня спаліцца ж памяць,
Памяць любога агню наймацьней.
13.V.2009.
|
|
