|
Баляда Аляксандра Чарвякова
|
|
8.03.1892 – 16.06.1937
|
«Беларусь беларускаю будзе
Ці іначай ня будзе зусім
Беларусі. І нашыя людзі
Не пазьнікнуць у людстве чужым
З мовай роднай, якая спрадвеку
Богам дадзена тут чалавеку!» –
Ты гаворыш, і многія чуюць
І наш Дом беларускі мацуюць.
Але гэтая радасьць – часова,
Бо ня трэба тут родная мова
У вялізнай краіне Саветаў,
Дзе баяцца, як сьмерці, паэтаў
І таму іх зьнішчаюць, ссылаюць
Дый цябе ўжо чужым называюць.
А які ты чужы Беларусі?!
Ты на роднай зямлі – гаспадар!
І ўжо плача анёлак у скрусе
У нябёсах, дзе чорна ад хмар,
Што зьбіраюцца па-над табою,
Над тваёй беларускай душою.
І ты сам пакідаеш жыцьцё,
Як пад ветрам зь бярозы – лісьцё,
Але голас твой чуецца людзям,
Ён ня зьнікне, як з вогнішча дым:
«Беларусь беларускаю будзе
Ці іначай ня будзе зусім...»
31.VII.2008.
|
|
