|
Баляда Генадзя Кісялёва
|
|
19.03.1931 – 14.11.2008
|
Яшчэ ня выпаў сьнег на шэрыя палі,
А твой касьцёр прыціх, каля якога мы
Ніколі не баяліся вятроў зімы,
Бо мы ў наш час каля кастра з табой былі.
І ты шукаў, і ты знаходзіў і казаў,
Што мы – народ і нам Эўропа – родны дом,
Дзе мейсца наша ёсьць і будзе за сталом,
А не на вуліцы, дзе сьнег ужо схаваў
Усё, што мог ад нас за два вякі схаваць.
Сьнягі й цяпер на нашыя шляхі ляцяць,
Не засыпаючы высокіх шэрых траў,
Што вырасьлі сярод каменьня і крыжоў,
Дзе крыж і твой ня зьнікне ў сьнезе і ў траве,
Бо мы тут ёсьць і наша Беларусь жыве,
Якую ты шукаў, якую ты знайшоў,
Як той касьцёр у полі, ля якога мы
Былі з табой і не баяліся зімы.
І пройдзе сьнег, бо ты цяпер свой шлях прайшоў,
Пакінуўшы вугольле беларускіх слоў,
Дзе ёсьць Надзея, Вера і Любоў...
14.XI.2008.
|
|
