 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
Божыя кароўкі – гэта кроплі крыві
З-пад цярновага вянка
Што на галаве ў Хрыста
2
Іголка нібыта маланка
Мне прабіла палец
Зь якога нібыта з кокана
Вызвалілася кропля крыві
Мая божая кароўка
3
Зоркі – гэта божыя кароўкі
На купале Храма вечнасьці
І падаюць зь неба ня зьнічкі
А божыя кароўкі
Вучацца лётаць
4
Па шыбе паўзе
Божая кароўка
Як па возеры застылым
Восеньскі ліст плыве
5
Божыя кароўкі – гэта каляровыя сны
Белых анёлкаў
З краіны майго дзяцінства
6
Божыя кароўкі – гэта людскія душы
У якіх жыла і жыве
Бясконцая вера ў Бога
7
А на далоні тваёй
Тры божыя кароўкі
Як шматкроп’е ў сказе
І на пачатку было Слова...
8
Ты прыручыла божых каровак
І мяне наняла ў пастухі
І цяпер я хаджу па лузе
Нібы па райскай даліне
У пошуках божых каровак
9
У нашым з табою небе
Ёсьць сузор’е Божых каровак
Але пра гэта ведаем толькі мы
Я, ты і божыя кароўкі
10
Божыя кароўкі – гэта божыя думкі
Пра наш сьвет
Дзе мне добра з табой
Бо думкі божыя
Заўсёды між намі
Як божыя кароўкі
11
Поўня над Мінскам
Гэта вялікая беларуская
Божая кароўка
Якой сьняцца сны пра Менск
12
Божыя кароўкі
Як насеньне з райскага дрэва
І я трымаючы ў кулаку
Божую кароўку
Адчуваю як яна шавеліцца
Нібы прарастае ў маю душу
13
І рухаюцца па венах маіх
Божыя кароўкі
Несучы ў сэрца
Нібыта ў гняздо
Любоў і каханьне
І выплываюць з вачэй маіх
Сьлёзы
Як празрыстыя божыя кароўкі
14
І закончыцца дзень
І пачнецца ноч
І божыя кароўкі
Зьбяруцца ўсе разам
І ўзыдзе сонца з божых каровак
Каб мы сустрэліся з табой
І ўспомнілі пра ўсіх
Хто не дажыў да сьвітаньня
12–13.I.2009.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
