РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віктар Шніп
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
*  *  *
А ты даўно стаміўся ад жыцьця
І ўжо ня помніш, для чаго жывеш,
І дні твае, нібыта пыл, ляцяць,
Губляючыся ў сьнезе і ў траве,
 
Дзе шэры горад для цябе як сон,
Які табе прысьніўся ў век дажджу
І захапіў цябе ў начны палон,
Дзе я таксама, нібы воўк, сяджу
 
І плачу вершамі ў начны прастор,
Бо дождж нудотны, як аблок жыцьцё,
Дзе мы ня бачым над сабою зор,
Дзе зоры, як вар’яцкае лісьцё,
 
Што ў неба заляцела выпадкова,
Як у душу пакрыўджаную слова
 
Самотнае і сьветлае, як дзень,
Які прайшоў і ўжо ня будзе больш,
І ўспомніцца, як з-за аблок прамень,
Забудзецца, як перажыты боль,
 
Бо ў гэтым сьвеце стане ўсё травой,
І над касьцёлам і па-над царквой
Мы праляцім і зьнікнем назаўжды,
Нібы ў пяску дзьве кропелькі вады...
 
2.V.2008.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.