 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Апошні князь у замку белым
Жыцьцё паціху дажываў.
Яго багацьце ўсё струхнела,
І ў куфрах вырасла трава.
Заіржавелі меч і латы,
І ўкралі цыганы каня.
І прывіды жылі ў палатах –
Князёва зьмерлая радня.
І ён сядзеў каля каміна,
Агню памерці не даваў.
І пра халопскую дзяўчыну
Начамі вершыкі пісаў.
Яе на кірмашы заўважыў.
Ды толькі князю не раўня
Халопка, што ля печы ў сажы,
На вуліцы ў гразі – штодня.
Гарбату піў, гуляў у карты
І марыў зьехаць за мяжу,
Але ўздыхаў, казаў: «Ня варта...
Пара ўжо ратаваць душу...»
І Біблію чытаў памалу,
Глядзеў, што ў пекла, у камін.
І ціха сьвечка дагарала
У цішы будучых руін.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
