Лес высокі з глыбокім карэньнем...
Не палохайце лес вынішчэньнем!
Лес трымае нябёсы над намі,
І нябёсы – малітвай у Храме.
Лес загіне – ня будзе нікога,
І жалобнаю стужкай дарога
Утравее ў прасторы пустым...
...Ды разьвеюцца попел і дым,
І пральецца вада дажджавая,
Нежывая вада і жывая,
І карэньне ў зямлі зноў прачнецца,
І ад кволай бярозкі пачнецца
Новы лес на пакутнай зямлі,
Дзе з табой, як ваўкі, мы жылі,
Дзе палохалі нас вынішчэньнем
І наш лес, што з глыбокім карэньнем,
Як народ наш, які не баіцца
У жыцьці, як у дыме, згубіцца...
Не палохайце лес вынішчэньнем!
|
|
