 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Зіма гэта сьвятло
Якое як Бог сышло на зямлю
Сьвятло ня вечнае як сьнег
У якім яно існуе
Як сонца ў аблоках
Зіма гэта сьцюдзёны агонь
У якім як чэрці ў пекле
Мяцеліцы і вятры
Агонь у якім згарае
Восеньская самота
Агонь у якім выплаўляецца
Вясновае срэбра вады
І я праходжу праз гэты агонь
Як праз свой цень
Зіма гэта дым
Як дым Айчыны
І ў ім губляюцца
Першыя і апошнія словы
Як дванаццаці апосталаў
Дванаццаці месяцаў
І зьнікае гэты дым у вечнасьці
Як вада ў пяску
Зіма гэта сон
Які сьніцца сонцу
Дзе чорныя вароны
Попел
Які пераносіцца ветрам
З аднаго берага часу на другі
І сьніцца мне гэты сон
Як пацалунак сьмерці
Зіма гэта белы цень
Чорнага неба
Дзе кожны з нас пракладае
Свой Млечны Шлях
Цень якога чакаюць і баяцца
І прыходзіць гэты цень
Як дзень апошні
За якім пачатак
Зіма гэта люстэрка
У якім я ня бачу сябе
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
