 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Калгаснага каня скрадзе цыган
І цяжкі грэх замоліць у царкве.
Страшны пярун ударыць у курган,
І выйдзе князь, і вояў пазаве.
Ды больш ніхто ня выйдзе з-пад зямлі:
– Чаго ўставаць з-за нейкага каня,
Калі жывыя болей прапілі?
Жывыя сёньня мёртвым не раўня.
І пойдзе князь у бліжнюю царкву,
А вартаўнік ня пусьціць: «Гэта склад».
І крыкне князь: «Адсекчы галаву!»,
Махне рукой і вернецца назад
У раскапаны да касьцей курган.
Валяецца дружына на траве.
І купіць матацыкл стары цыган,
З вартаўніком замочыць у царкве...
Ня можа быць такога? Можа быць!
І не такое ў нас было яшчэ.
Адно каня ня кінуцца купіць,
Бо гэты конь ледзь ногі валачэ.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
