Там, дзе стаяла царква
Сёньня сонца ўсходзіць.
Ня ўсе ведаюць пра гэта.
Толькі адна згорбленая бабуля
Хрысьціцца на ўсходзячае сонца –
Яна ўсё помніць:
Помніць, калі царкву бурылі,
І хто бурыў царкву –
Многія і сёньня жывуць,
Толькі цяпер будуюць палацы
І ставяць помнікі адзін аднаму...
Няма царквы, хутка і бабулі
Ня стане на гэтым сьвеце,
Але ўсё роўна будзе гэтак жа
Усходзіць сонца
Там, дзе стаяла царква.
|
|
