О, якое цёплае, цёплае, цёплае мора.
Як драбіцца ў ім сонца – Зевесаў распалены шчыт.
О, як добра руцэ на тваім перагрэтым і чорным,
На апырсканым кроплямі мора, салоным плячы.
Ў такт нячутнаму сьпеву самкнёныя вусны
сьмяюцца і плачуць.
Вочы зьмежаны. Веі дрыжаць у салодкай журбе.
Так шчасьлівая яшчарка дрэмле на камні гарачым...
Добра табе?
1969
|
|
