Плыве паціху ў небыцьцё
І гэты дзень, і з дрэў лісьцё,
І дрогкі Цень, што на вакне,
І твой партрэт, што на сьцяне.
Цыгарку горкую куру
І разам зь ёй гару, гару.
І што каму, што для мяне
Партрэт твой шэпча на сьцяне:
«Ты безь мяне адзін зусім...»
Жыцьцё плыве нібыта дым,
Дзе звыкліся да сьлёз даўно.
А Цень праходзіць праз вакно,
А Цень праходзіць празь мяне
І расплываецца ў сьцяне.
І за сьцяной сьціхае шум,
І нараджаецца там сум,
І мы плывём у небыцьцё,
Як гэты дзень, як з дрэў лісьцё.
|
|
