Ты любіла насіць ланцужок залаты
І было ўсё табе да зьвязды, да зьвязды,
Бо дачушкай была ты ў багатых бацькоў
І магла ты купляць і віно, і любоў.
Ну а ён сірата і, як воўк, малады,
Ён таксама хацеў ланцужок залаты.
І аднойчы цябе ён сустрэў у начы,
Не змагла ад яго ты дамоў уцячы.
І парваўся ў начы ланцужок залаты
І было ўсё табе да зьвязды, да зьвязды...
|
|
