Прыпадзі да мяне, прыпадзі, Як да глебы сухой вада, Быццам яшчарка да сьцяны, Быццам ластаўка да гнязда, Быццам горны алень Яйлы Да яе вясеньніх лугоў, Быццам цяжкае грона шаслы Да разнога ліста свайго. І цябе я так абаўю, Каб ня ведала іншых зьліў, Іншых гнёздаў, кветак і дрэў, Іншых лозаў і іншай зямлі.
III. – 5.X.1968. Ялта – Менск.
|
|