Гэты сьвет, дзе мы з табой жывём, Як сасуд напоўнены агнём, Коціцца зь біблейскае гары Па прамым шляху ў тартарары. І няма каму яго спыніць. Ён, як куля кілера, ляціць. Хоць камусьці гэта проста сьмех, Хоць камусьці гэта проста сьнег Ціха выпаў летам на траву, На траву, дзе я з табой жыву, Як мурашкі, для якіх трава Гэта лес, а сьветлы лес – царква, У якой маліцца за жыцьцё Сумнае, як жоўтае лісьцё, Што з табой да вогнішча нясём, Як сасуд напоўнены агнём...
|
|