#1
Можна памерці ў любую хвіліну
Проста па п’янцы, а не за Айчыну...
Можна памерці...
Ды хочацца жыць,
Як пасьля п’янкі расолу папіць.
Хочацца выйсьці зь сябе, як з кватэры,
І заблудзіцца ў завулках у шэрых,
Дзе ўжо ніхто і даўно не жыве,
Дзе на асфальце трава, як агонь на траве...
Можна памерці...
Як пыл з вакна сьцерці,
Можна памерці... Ды хочацца жыць,
Цень мой за мной, як Іуда бяжыць...
Хочацца жыць... Але можна памерці,
Быць у труне, нібы ліст у канверце...
Можна памерці...
Можна памерці...
#2
Напішу вар’яцкіх вершаў – і памру,
А пакуль што моўчкі каву завару
Чорную, як вечар за маім вакном,
Горкую, як думкі перад вечным сном.
Тэлефон зазвоніць, бы разьб’ецца ціш,
А ў разьбітай цішы ты, як лёд, маўчыш.
Холадна ў кватэры і няма сьвятла,
І згарэлі сьвечкі, як і дзень, да тла.
Напішу вар’яцкіх вершаў – і памру...
|
|
