Мы з табой прыдумалі Расею,
Бо Расеі той даўно няма,
У якой бароды шабляй брыюць
І стаіць, нібы француз, зіма
У Маскве і, палячы карціны,
Сонныя французы, як жанчыны,
Грэюцца на вуліцах начных.
Мы з табой прыдумалі краіну,
Дзе няма бальшавікоў жывых,
Ды навокал шныраць азіяты
І славянскую псуюць нам кроў.
Ну а нам з табой ісьці ў салдаты
І карміць магільных чарвякоў.
Мы з табой прыдумалі Расею,
У якой Масква – ня трэйці Рым.
Нам за гэта чарапы абрыюць
І са сьвету выжывуць зусім,
Бо з табой прыдумалі Расею,
А Расеі той няма...
|
|
