Naš paletak pamiž miežaŭ, Z-za katorych ćvicie zbožža, A naš skravak štoś zaležaŭ, Naš zahon zyści nia moža. Ci to hleba da ničoha? Ci to ruki ŭ nas słabyja, Što nia majem ziernia svoha, Što my chodzim, jak ślapyja? Hleba čorna, ŭ rukach siła, Tolki našych haratajaŭ Niekaś mara ŭsio zvadziła Hen za miežy da vyrajaŭ... Naš siaviec nia raz tam kidaŭ Załatoje ziernie z žmieni, Jon nia raz tam plony vydaŭ, A u nas raśłi kamieńni. Naš paletak nie araty, Pałynami ćvicie niva. Nu-ka, bratcy, kumy, svaty, Da raboty stańma žyva! Chto araci dobra zmoža, Chto razory skora ładzić, Chto ščaśłiva sieje zbožža, Chto harody dobra sadzić, – Žyva, žyva za rabotu! Biez ahladki, chto što moža, Usie roŭny biez rasčotu, Usich praca buczie hoža!
1906
|
|