RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Ciotka
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Siracinka
U kašulcy čornaj, zrebnaj.
Tvaryk spłakany, murzaty,
Ani baćki, ani matki,
Dziadźka vyhnaŭ z rodnaj chaty.
 
Na uźmiežku siadzić, płača, –
Kudy dziecca – znać nia znaje,
Hadok šosty pajšoŭ tolki...
A tut nočka... strach... źmiarkaje...
 
Nia płač horka, siracinka,
Biełaruskaja dziaŭčynka!
Śpiać snom viečnym baćka, matka, –
Nie pačujuć cia, dziciatka,
 
Nie pamohuć tvajmu płaču,
Nia trać siły darahija:
Žyta siva spać cia prymie,
Doždžyk ciopły ščočki zmyje,
 
Paściel miakku trava ŭściele,
Pyrnik nožki ŭkryje bosy,
Snom zabudziešsia spakojnym,
Viecier volny splacie kosy.
 
Kałasočak cia nakormić,
Sonka jasnaje pryhornić,
Kryž rasstajny budzie tatkaj,
Ralla čorna – rodnaj matkaj.
 
Ŭstań z uźmiežka, nia płač horka,
Hlań u nieba: zorka jasna,
Što najdalej śviecić miła, –
Tvaja heta, tvaja ŭłasna.
 
Vier: nia zhinieš, siracinka,
Biełaruskaja dziaŭčynka!
Ŭ našym kraju mnoha hetak
Ŭ ludzi vyjšła sirat-dzietak...
 
My naležym da narodu,
Što ad śvietu da zachodu
Kožny z hora ŭtroje hniecca,
Adnak horu nie dajecca.
 
Kryžam laža ŭ kryvi ŭłasnaj,
A ŭsio ž vieryć zorcy jasnaj.
Naš narod naŭździŭ tryvały!
Šmat prydbaŭ čužyncam słavy...
 
Ab sabie adno zabyŭsia,
Tolki voś ciapier zbudziŭsia.
Choć šmat łatak, choć biaz chleba, –
Žyć i krepnuć i nam treba.
 
Biełarusy! Bolš nikomu
Nie ŭstupajcie vy zahonu
Svajho žniva, svajoj pracy.
 
Siracina! strach dziciačy
Zhłušy ŭ sercy, raści žvava –
Ciabie ždže narodna sprava!
 
1914
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.