|
Баляда Пётры Кміта
|
|
? – 1629 або 1632
|
Нібы зь Іерусаліма, зь любай Вільні
У мястэчка Любча ты вязеш друкарню
Па дарозе гразкай, па дарозе пыльнай.
Ты вязеш і знаеш, што вязеш ня марна,
Бо патрэбны кнігі, як сьвятло ў сьвятліцы,
Кожнаму, хто ў Княстве хоча жыць, як трэба
Дома жыць, дзе Богу верыць і маліцца,
Каб быў хлеб заўсёды і было да хлеба.
І нібы анёлак, што табе спрыяе,
Белы бусел сьледам над табою кружыць,
Там, дзе ты праедзеш салавей сьпявае,
І цьвітуць рамонкі, і ня вянуць ружы.
І твая друкарня ў Любчы доўга будзе,
Нібы зьніч, што праз гады й стагодзьдзі сьвеціць,
Асьвятляць Айчыну ўсім тутэйшым людзям.
Без Айчыны людзі, нібы пыл у вецер,
І таму, як зь Іерусаліма, зь Вільні
У мястэчка Любча ты вязеш друкарню
Па дарозе сьлёзнай, па дарозе дымнай...
6.V.2010.
|
|
