Сьпяшайся, любы!
Зарыва ў акне –
Сьцякаюць зоры! –
плавяцца нябёсы.
І праступаюць
плямы на сьцяне,
І ў Маці на іконе
сьвецяць сьлёзы.
Сьпяшайся, любы!
Вершнікі плывуць –
О цуд! –
над вострымі зубамі лесу,
І месяц долу
хіліць галаву.
Я чую
нашых слаўных продкаў
песьню.
Сьпяшайся, любы!
На крывавы сон,
На рэчаіснасьць,
горшую за блёкат,
Бо разгайдаўся
нашых продкаў звон,
І гук яго
плыве-ляціць высока.
Сьпяшайся, любы!
Ля варот –
бяда,
Бяда – і доўг.
І доўг – і сьмерць, магчыма.
Сьпяшайся!
У цябе, каханы, там –
Я і Радзіма
будзем за плячыма.
|
|
