РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Ля бюста Пашкевічанкі
На сэрцы – агонь,
А на вуснах – лёд.
А кажуць, што лёд – на сэрцы.
Але ж за самы сьвяты народ
Бяз болю ня ўдасца ўмерці.
Бяз болю, жалю, бяз рэдкіх сьлёз,
Жаночых – таму – пякучых.
Дзіцячы сьмех у тваё жыльлё
Ня ўвойдзе – як неўміручасьць.
Каханьні прыйдуць яшчэ ня раз,
Ды вуснаў ня спаляць страсьцю,
І часта клічуць цябе:
«Сястра»,
І клікаць ня будуць:
«Маці».
Усё адгарыць-адбаліць з жыцьцём,
Зь пялёсткамі прыгажосьці.
Пяройдзе ў бронзавае ліцьцё
Аблічча –
І страціць штосьці.
Яно захавае холад тваіх
Зьбялелых прыгожых вуснаў.
А там, дзе ў жывога – баліць-гарыць –
Холадна.
Мёртва.
Пуста.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.