У вадзе халоднай праплываюць цені.
Човен серабрысты зачарпнуў вады.
І вясло сплывае, і стралок пацэліў
У другую постаць.
Зловяць чараты
Тонкімі рукамі
ўцекачоў зьнямелых.
А стралок устане з мокрае травы,
Абтрасе адзежу,
пералічыць стрэлы
І па грошы пойдзе
ў замак радавы.
Сьпіць срабрысты човен
у тумане срэбным.
Прада мной – папера, а ў руцэ – агонь,
І празь белы аркуш праплываюць цені,
І стралок у лозах
грэе, трэ далонь.
Дай паплыці думкам
срэбнымі радкамі –
Знойдзецца да сэрца
востры шлях стралы,
Замак, дзе заплацяць,
і магільны камень,
І анёльскіх, белых, лёгкіх
два крылы.
|
|
