 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ноч. Вясна. Анёл ляціць да зоркі.
Стома льецца па каменных вулках.
Растаюць, бы сьнег апошні, крокі,
Аркуш несьпісаны гладзяць рукі.
Казачнік заўсёды беспрытульны.
Казкі ўсе яго – пра адзіноту.
Гольле дрэў напятае, бы струны –
Хутка вымкне музыка лістоты.
Ноч. Вясна. У словах мала сэнсу.
Некрануты зноў мае паперы.
Белай крэйдай месяц нешта крэсьліць
На асфальце, быццам стома, шэрым.
У каменных лябірынтах часу
Сны аб шчасьці таюць, як аблокі.
Толькі я ізноў складаю казку:
«Ноч. Вясна. Анёл ляціць да зоркі...»
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
