Помню: маці заўсёды клалася спаць
Толькі пасьля таго, як засыналі
І дзеці ў запечку,
І куры на куросаднях,
І косы, заточаныя пад страхой,
І агонь у задымленай печы,
І вілы з памялом у качарэжніку,
І яблыня, загледзеўшыся ў студню,
І аблокі над страхой бусьлінай,
І палявая дарога,
закалыханая жытам.
Як жа мне сёньня заснуць,
Калі, яе прыгадаўшы,
Усё ня сьпіць,
І ня сьпяць мае думы.
3.I.1972.
|
|
