Na ipadromie
skački!
Skački!
Śpioka...
Z błiščastych konskich śpin
Daždžom ściakaje pot.
Hladzi,
jak hniedaja ŭsich abyšła daloka!
Nia bieh, a pyłam nad,
ziamloju nad –
Palot.
Kivajuć znaŭcy: lepš za ŭsich idzie,
Chto staviŭ na jaje – nie pamyłiŭsia...
A joj samoj za heta
što pierapadzie?..
A hniedaja adčuła, jak stamiŭsia
Stary žakiej,
i choča daskakać
Chutčej za ŭsich biaskoncymi kruhami,
Kab tam, na finišy,
apuchłymi hubami
Piaščotu ruk pačuć –
I zairžać.
|
|
